HPV Enfeksiyonları: Giderek artan oranda derdimiz oluyor…

HPV virüsüne bağlı olan enfeksiyonlar, günümüzde  kadın doğum polikliniklerine daha fazla sayıda başvurulara yol açmaktadır. En sık etken oldukları rahatsızlık olan siğiller dışında, bu virüslerin bazı türleri kadın genital sisteminde kanser gibi ciddi bir soruna da neden olabilmektedir. HPV virüsleri yaygın görülebilen, çok bulaşıcı ama dayanıksız bir DNA virüs ailesidir. Bu virüs ailesi cinsel yolla bulaşan ve sık karşılaşılan enfeksiyonlar ve bunların neden olduğu sağlık problemleri ile yakın ilişkilidir. Hpv virüsü o kadar yaygın enfeksiyonlara neden olur ki, verilere göre cinsel aktif bireylerin yaşamları boyunca bu virüsle karşılaşma oranı %50-80 aralığındadır.

HPV virüsü insanda siğil oluşumuna neden olan bir virüstür. HPV virüs ailesinin 50 'nin üzerinde tipi vardır ve ana enfeksiyonları sonrası oluşan tipik lezyonları siğildir. Bu siğiller vücudun farklı yerlerinde olabileceği gibi, genital bölgede de olabilir. Cinsel yolla bulaşan bu siğiller, özel isim olarak kondiloma aküminata denilen öbekler oluşturabilirler. Bu siğil lezyonları yumuşak, ağrısız, bazen kaşıntılı, ciltten kabarık-karnıbahar görüntüsünde izlenirler. Genellikle genital bölgede, vajen- vulva hattında izlenmekle beraber, cinsel aktivasyonun farklılığına göre anüs ve hatta ağız bölgesinde de yerleşebilir.

HPV virüsünün ana bulaş yolu olarak cinsel yolları tanımlayabiliriz. Ancak tam bir cinsel ilişki olmasa da enfekte bölgelerin teması veya sürtünme yolu ile de bulaş görülebilmektedir. Bu virüs vücuda alındıktan sonra yavaş üreme gösterdiği için, yaklaşık 1 yıllık süreçte sessiz kalabilir. Bu sessiz kaldığı dönemde de bulaşma devam edebilir. Ama aktif siğil lezyonları var iken bulaş ihtimali çok daha yüksektir. Burada önemli olan husus, bu bulaş olsa dahi virüsün bağışılık sistemi tarafından bir yılın sonunda %70-80 oranında vücuttan atılabilme halidir. Özellikle kanserojen olmayan tiplerin vücuttan atılım oranı daha yüksek düzeylerde olmaktadır.

HPV virüsün kanserojen olan tiplerinde vücutta kalım sözkonusu olduğunda, enfeksiyon devam eder. Virüs özellikle rahim ağzında 15-20 yıllık bir sürecin içinde rahim ağzı kanserine yol açabilir. Tip 16,18 gibi kanserojen virüs türleri ile enfekte olunduğunda, kanserleşmeye kadar geçen sürede, düzenli pap-smear kontroller yapıldığında, enfeksiyon kanserden çok daha önceki safhalarda tespit edilip, tedavi edilebilir. Dolayısı ile üreme çağındaki kadınlarda jinekolojik kontroller ve smear testi hayati önem taşımaktadır. HPV virüsü bulaşı cinsel yolla ve çok eşlilikle bağlantılı olsa da, bağışıklığı ilgilendiren pek çok etken bu virüsle mücadeleyi direk etkilemektedir. Kötü beslenme, sigara, cinsel yolla bulaşan diğer hastalıklara sahip olmak, vitamin eksiklikleri, aşırı stres, kişisel hijyen bozuklukları, erken yaşta enfeksiyona yakalanma gibi pek çok etken de bu virüsün bulaşmasında ve enfeksiyonun ilerlemesinde etkili olabilmektedir.

HPV enfeksiyonundan korunmada kondom kısmi olarak etkilidir. Mutlak koruyucu değildir. Şüpheli veya lezyonu olan hastalarla ilişkiden kaçınmak önemli bir korunma yöntemidir. Bunun dışında günümüzde en önemli koruyucu yöntem HPV virüs koruyucu aşılarıdır. Yaklaşık yüzde 90 kadar koruyuculuk sağlayan bu aşıların 11-26 yaşından itibaren, özellikle kız çocuklarına yapılması çok önemlidir.

Özetle belitecek olursak HPV virüsü çok yaygın enfeksiyonlara ve hatta kansere yol açabilen bir etkendir. Kadınların düzenli jinekolojik kontroller ve smear testi ile takibi çok önemlidir.Virüsten koruyan aşılar mevcuttur ve bunların mümkünse cinsel aktivasyon döneminden önce yaptırılması önerilir. Siğil ve benzeri lezyonları olan hastalarda, bu lezyonlara yönelik tedaviler uygulanabilmektedir. Kontroller sayesinde kanser öncesi dönemlerde tespit edilen lezyonlar da kolayca tanı alabilmekte ve tedavi edilebilmektedir.